Z dziada pradziada. 5 pokoleń. Ponad 100 lat tradycji.
Historia zamiłowania do szeroko pojętego zduństwa w naszej skromnej rodzinie sięga początków XX wieku, a miejscem jej narodzin są Bronowice – obecnie dzielnica Krakowa, wówczas podmiejska wioska.
Przez tych ponad 100 lat wiele się wydarzyło i nie zachowały się wszystkie zapiski, które mogłyby z pełną dokładnością odtworzyć przebieg wydarzeń, ale ostatecznie – po przeanalizowaniu rodzinnych pamiątek, archiwów, dokumentacji czy branżowej bibliografii – zdołaliśmy uwzględnić najważniejsze punkty na poniższej osi czasu.
Niniejszym zapraszamy w krótką podróż do przeszłości, by zobaczyć, jak w owych kilkunastu dekadach kształtowała się rodzinna pasja i tradycja…
1903
Pierwsze udokumentowane wydarzenie w związku ze zduństwem w naszej rodzinie: Zygmunt Jaśko zostaje wyzwolony na czeladnika kaflarskiego przez Urząd Starszych Stowarzyszenia Pomocników Kaflarskich.
1907
W sprawozdaniach Stowarzyszenia Pomocników Kaflarskich Zygmunt Jaśko widnieje jako członek zarządu.
1912
W Wielkiej Księdze Mikulskiego (będącej ówczesnym spisem ludności Krakowa) znajduje się wpis nt. Zygmunta Jaśko jako czeladnika kaflarskiego zamieszkałego przy ul. Piotra Rosoła 12.
1914 – 1931
W czasach I wojny światowej Zygmunt Jaśko wstępuje do Legionów Polskich, następnie pozostaje w służbie zawodowej jako majster wojskowy.
ok. 1918
Zygmunt Jaśko otwiera swój zakład kaflarski przy ul. Bronowickiej 31 (dawniej 35) w Krakowie. Siedziba firmy do dziś mieści się pod tym właśnie adresem.
1926
Zygmunt Jaśko wykonuje zlecenie odrestaurowania pieców w Zamku Królewskim na Wawelu.
1936
Zygmunt Jaśko zostaje współzałożycielem wytwórni pieców kaflowych „Zdun – Spółka Mistrzów Zduńskich – K. Twardosz, Z. Jaśko, St. Ziębiński, St. Wnęk, T. Mol”. Według Przewodnika Gospodarczego z tegoż roku spółka zatrudnia 15 robotników, a jej kapitał zakładowy wynosi ówczesne 10 tys. zł.
1938
Zygmunt Jaśko widnieje w sprawozdaniach Chrześcijańskiego Cechu Zdunów i Garncarzy w Krakowie (wcześniej: Cech Zdunów i Garncarzy).
19 czerwca 1939
Odbywa się ostatnie posiedzenie Chrześcijańskiego Cechu Zdunów i Garncarzy w Krakowie przed wybuchem II wojny światowej.
1939 – 1945
Firma Zygmunta Jaśko pod jurysdykcją Generalnego Gubernatorstwa zostaje przerejestrowana jako Wytwórnia Pieców Kaflowych „Zdun Ges.m.b.H sp. z o.o.” z adresem przy ul. Rydlówka 14 (nieopodal domu Lucjana Rydla w Bronowicach).
15 lutego 1945
Odbywa się pierwsze powojenne posiedzenie Cechu Zdunów i Garncarzy w Krakowie.
1945 – 1949
W sprawozdaniach Cechu Zdunów i Garncarzy odnotowuje się obecność synów Zygmunta, również Mistrzów Zduńskich: Karola (ur. 1912) oraz Wincentego (ur. 1924) Jaśko.
15 lutego 1950
Cech Zdunów i Garncarzy w Krakowie zostaje przywrócony jako sekcja do nowo powołanego Cechu Rzemiosł Budowlanych, będącego z kolei powstałą w ramach centralnego planowania sekcją Zjednoczonych Cechów Rzemieślniczych.
1956
Do Cechu Zdunów i Garncarzy w Krakowie jako Mistrz Zduński wstępuje Wincenty Jaśko.
1959 – 1976
Udokumentowane członkostwo Karola Jaśko jako Mistrza Zduńskiego w Cechu Zdunów i Garncarzy w Krakowie.
1988
Zarejestrowanie działalności zduńskiej przez Stefana Jaśko, wnuka Zygmunta i syna Karola, w Cechu Rzemiosł Budowlanych.
1989
Zniesienie obowiązku rejestrowania się w cechach w związku z przemianami ustrojowymi w Polsce.
2006
Zarejestrowanie zduńskiej działalności gospodarczej przez Krzysztofa Jaśko, syna Stefana, obecnie funkcjonującej pod nazwą Komen – Zakład Zduński Krzysztof Jaśko.
9 maja 2016
Reaktywacja Małopolskiego Cechu Zdunów i Zawodów Pokrewnych z inicjatywy Jacka Ręki, Starszego Cechu. Krzysztof Jaśko zostaje członkiem zarządu z funkcją Podstarszego. Cech zostaje włączony do Małopolskiej Izby Rzemiosła i Przedsiębiorczości.
26 lipca 2018
Członkiem zarządu Małopolskiego Cechu Zdunów i Zawodów Pokrewnych jako Sekretarz zostaje syn Krzysztofa i praprawnuk Zygmunta, Daniel Jaśko.
27 stycznia 2020
Krzysztof Jaśko potwierdza kwalifikacje zawodowe poprzez uzyskanie tytułu Mistrza Zduńskiego.